Rozdział 22 - Co tu było napisane ?

                                 Ludmiła

To miejsce jest niesamowite ! Trochę nie w moim stylu , ale przepiękne , ale się postarał mój Tomi !

- Cześć Ludmiła ! -powiedział , gdy tylko mnie zobaczył , wziął za rękę i zaprowadził na most , wtedy z plecaka wyjął kłódkę z napisem : Tomas ♥

Ludmiła , on jest taki ... taki ... że aż brak mi słów.

- Oj Tomi ty to o wszystkim pomyślałeś ! - powiedziałam i zamknęłam kłódkę .

- Teraz będziemy razem już na zawsze - powiedział .

-Jakie to romantyczne , pocałuj mnie Tomi - powiedziałam , a już po chwili nasze usta zbliżyły się do siebie i po raz pierwszy pocałowaliśmy się , będziemy najlepszą parą w studio , albo i nawet w Buenos Aires . Od teraz to będzie moje ulubione miejsce , bo zawsze będę pamiętała tą magiczną chwilę.

                                  Tomas   

Ludmile chyba się podoba , bo cały czas uśmiech nie schodzi jej z twarzy , cieszę się , że jest szczęśliwa , a jeśli ona jest to ja też ...

- A teraz zapraszam cię na lody jakie tylko będziesz chciała - powiedziałem , gdy zeszliśmy z ,,naszego ,, mostu , można tak uznać bo tylko nasza kłódka tam wisi i żadna inna .

- No to może ... truskawkowe z bitą śmietaną - uśmiechnęła się i wtuliła się we mnie , szliśmy tak , aż doszliśmy do budki z lodami , mam ochotę spędzić z nią całe dnie ...

- I jak smakowały ? - zapytałem po zjedzeniu lodów .

- Tak wszystko było idealnie , jesteś wspaniałym chłopakiem , najlepszym jakiego miałam - odpowiedziała , tak właśnie miało być - IDEALNIE , po chwili Ludmiła zobaczyła Natalię i Maxiego jak szli naprzeciwko nas i skryła się za budką z lodami .

- Ludmiła , co ty wyprawiasz ? -zapytałem , nagle posmutniałem , czy ona wstydzi się że ze mną chodzi ... - wyłaź z tamtąd .- dodałem po chwili.

- Nie , nie mogę . -odpowiedziała .

- Dlaczego ?

- Nie mogą nas zobaczyć razem - teraz już potwierdziły się moje najgorsze obawy .

- Ale dlaczego ? - muszę się utwierdzić w tym , może chodzi o coś innego - mam nadzieję.

- No bo nie , po prostu nie mogę .

- Wstydzisz się mnie ? - zapytałem w prost a ona nie wiedziała co odpowiedzieć - Myliłem się co do ciebie  , to że nie mam kasy , nie oznacza , że jestem gorszy - powiedziałem to ze złością i poszedłem do domu , myślałem , że jest inna , ale myliłem się ... 

                               Maxi

Gdy skończyłem śpiewać jej piosenkę wybraliśmy się na lody , jest tak gorąco , że nie można wytrzymać .

- Czy mi się zdawało , czy tam stała Ludmiła z Tomasem? - zapytała Natalia.

- Też mi się tak wydawało , ale co oni tam robili ? Może coś razem knują , no bo co innego ? - zapytałem , ale Naty już nie było podbiegła do Ludmiły , która choć już nie była jej koleżanką , to Nata wiedziała , że musi pomóc jej , bo płakała gorzej niż nie jedno dziecko w parku . Dobrze , że Nata ma takie dobre serce , jest po prostu wspaniałą dziewczyną ...Najlepszą ...

                                  Nata

Nie mogłam zostawić Ludmiły samej , szkoda mi jej , ale może w ten sposób się czegoś nauczyła ... 

- Ludmi , co ci jest ? - zapytałam , naprawdę mi jej szkoda...

- Nie mów do mnie Ludmi , zdrajczynio - odpowiedziała i jeszcze bardziej zaczęła płakać , nawet jak jest zła i smutna to potrafi być złośliwa 

- O co ci chodzi ? - zapytałam ,bo nie rozumiałam , dlaczego jestem ,,zdrajczynią,,

- O to że mnie zostawiłaś , a teraz tu przychodzisz jakby nigdy nic , idź do swoich nowych przyjaciół , bo ja wolę udawać , że cię nie znam ! - krzyknęła na cały park  , a mi zrobiło się smutno , wiec poszłam do Maxiego , zostawiając Ludmiłę z jej złością , niech pobędzie sama , to może się uspokoi ...

                                  Diego 

Ciągle siedzę z tym głupim Broadwayem w męskiej łazience, zamknęliśmy się w schowku na szczotki , która znajduje tam. 

- Już dużej nie wytrzymam , to twoja wina ! - krzyknąłem .

- Moja ? Moja ? Wogóle , czemu ci zależy , żeby ich rozdzielić ? - zapytał ,ale ja nie mogę powiedzieć , że też zakochałem się w Violetcie , najpierw będe współpracować z tym debilem , a potem go we wszystko wrobie , dzięki czemu rozdzielę Leona i Violę , potem zdobęde ją , a biedny Broadway zostanie wyrzucony ze szkoły ( świetny plan ).

- Bo chce zemścić się na Leonie -odpowiedziałem, a on mi uwierzył , dobrze , że nie kapuje o co tak naprawdę chodzi ...

  

                               Broadway

Mam już dość siedzenia tutaj , muszę się trzymać Diega , bo teraz tylko on mi został , wszyscy po tej sprawie napewno się odwrócą ode mnie a zwłaszcza Violetta , ona będzie moja , jeszcze się się wszyscy przekonają ... 

- Nie wytrzymam , zmywam się stąd ! - powiedziałem , a Diego doskoczył do mnie , wykręcił ręke i powiedział :

- Nigdzie nie pójdziesz, mam dość siedzenia tutaj z tobą ,  a jednak to robie , więc siedź cicho - puścił mnie , ale ja postanowiłem wyjść , Diego zaczyna mnie tylko denerwować , dobrze , że przez ten czas , zamiast go słuchać , słuchałem muzyki ... 

- Wychodzę i nie zatrzymasz mnie ! - powiedziałem , a on zaostał sam w tym schowku , niech siedzi tam jak najdłużej . Wychodząc spotkałem Camilę , muszę jej wszystko wyjaśnić , tylko .. dlaczego ... przecież ona ... jest mi obojętna , kocham Violettę i tylko ją , a Cami to tylko koleżanka ze szkoły ...

- Broaway , jak mogłeś - powiedziała ze smutkiem w oczach 

                                   Camila 

 - Jak mogłeś - powtórzyłam , a ja ? Jak ja mogłamisię w nim zakochać , no jak ? Nic już nie rozumiem. On nic nie odpowiedział , tylko szybko wyszedł ze studia , a ja zostałam sama , w studiu już nikogo nie było ,tak mi się przynajmniej zdaję ...

                                     Leon

Jak się cieszę , że nasz plan się udał , nic nas już nie rozdzieli , przechodziliśmy z Violettą przez park , tym razem postanowiliśmy przejść przez most , gdy zaczęliśmy przechodzić zobaczyliśmy Ludmiłę , która coś robiła przy moście ...

- Ludmiła , co ty wyprawiasz ? - zapytałem ją , gdy podeszliśmy bliżej zobaczyliśmy jak kluczem skrobie napis z kłódki zostało już tylko : Tomas ♥ - i nic więcej - Co ty robisz ? - powtórzyłem , a ona dopiero teraz się ocknęła .

- Co ty robisz , co tu było napisane ? - dopytywała Viola.

- Tomas ♥ ... Violetta - odpowiedziała po długiej chwili .

- Violetta ? Jak to ? Przecież mówił że już nic do niej nie czuję - powiedziałem , a jeśli ona mówi prawdę i Violetta potajemnie się spotyka z Tomasem 

- Niee ! On kocha Violę ! A ona kocha go ! Spotykają się !  - powiedziała Ludmiła ze łzami w oczach 

- To prawda ? - zapytałem i spojrzałem na Violę

- Jak możesz mi nie wierzyć , co ? - zapytała i uciekła , pewnie do swojego domu , nie mam ochoty, ani siły za nią biec.

- Mówisz prawde ? - zapytałem jeszcze raz Ludmiły

- Tak , nie chce was już rozdzielać , ja zmieniłam się ...

                               Ludmiła

Chyba ich rozdzieliłam na zawsze , ale ja  kocham teraz Tomasa , ale nie mogę z nim być , on nie jest dla mnie , nie jest bogaty , a tata by go nie polubił , więc skończe z nim , nikt nie może się dowiedzieć , że byliśmy razem , nikt ... 

Mam nadzieję , że się podoba , jeszcze żaden nie był taki długi , nie martwcie się to tylko chwilowe kryzysy bohaterów studio , piszcie swoje pomysły i komentarze , zwłaszcza , że jest ich mało , a jeśli jest mało to nie wiemy czy warto prowadzić i pisać bloga , nam nie jest trudno napisać taki rozdział , więc wam nie powinno być trudno napisać krótki komentarz :)

*Weronika*